Sindrom policističnih jajnika je najčešći endokrinološki poremećaj kod žena koji dovodi do neplodnosti odnosno anovulacije. Ovaj sindroma kao i smanjena funkcija žutog tela predstavljaju dva osnovna endokrinološka poremećaja kod žena koja dovode do poremećaja u menstrualnom ciklusu a posledično i do neplodnosti (ili subfertilnosti).
Sindrom policističnih jajnika, odnosno hiperandrogene anovulacije se karakteriše niskim vrednostima Folikulostimulirajućeg hormona ( FSH ), povišenim vrednostima Luteinizirajućeg hormona (LH) i povišenom insulinskom rezistencijom. Rezultat je povišena aktivnost androgena(muških polnih hormona).
Bolest se može javiti već u pubertetu i karakteriše se :
Jedna od karakteristika Sindroma policističnih janika je i insulinska rezistencija ili neosetljivost na insulin, zbog čega dolazi do hiperinsulinemije a ove pacijentkinje su u riziku od oboljevanja od šećerne bolesti.
Klinička slika kod pacijentkinja može biti veoma šarenolika. Neke pacijentkinje imaju blaži oblik bolesti i osim nalaza na ultrazvuku nemaju drugih simptoma, dok kod drugih paciientkinja može biti izražena, gojaznost, hirzutizam, poremećaj menstruacionog ciklusa.
Na ultrazvučnom pregledu imamo veoma karkterističnu sliku. Jajnici su uvećani i do dva puta, zadebljale kapsule ispod koje su poput ogrlice raspoređeni brojni folikuli.
Kao što je šarenolika klinička slika kod pacijentkinja tako su raznovrsni i pristupi lečenju policističnog sindroma. Postoji pet glavnih mera za lečenje pacijentkinja sa policističnim jajnicima u zavisnosti od kliničke slike: